Nederland is mooi. Dat vergeet je nog wel eens als je naar het buitenland gaat en je vergaapt aan cultuur en natuur aldaar.
Hierboven zomaar een stukje Utrechts landschap. Een slootje en een weiland. Maar met de geografische bril op en de juiste atlas bij de hand zie je ineens dat dit een oude loop is van de Kromme Rijn. Ooit een grote woeste rivier die regelmatig buiten haar oevers trad, die zand of zelfs grind meesleepte en zo meehielp Nederland te vormen. Nu een slootje. Sporen vind je nog in het landschap, lagen klei, de vormen van de akkers, je ziet dat het meer is dan een sloot.
Voor mijn afscheid bij het Coornhert kreeg ik Tastbare Tijd. Een boek over de cultuurhistorische geschiedenis van de provincie Utrecht. Omdat ik het veldwerk als leerling zo leuk vond (bij de docent die nu mijn collega was). Een schot in de roos, en zeker een boek dat ik deze zomer af en toe open sla met een wijntje onder handbereik, mijmerend over het pleistoceen.
