Koers, imago, cultuur en grondbeginselen

Omdat een aantal mensen al moe worden, nu een inhoudelijk bijdrage aan de discussie. Ik heb er wel over getwijfeld. De inhoud komt volgens mij wat beter tot z’n recht in de discussiebijeenkomsten (ik heb me al opgegeven voor 21 april) en Project Rietveld. Maar om te laten zien dat de inhoud ook bij mij telt, toch een stukje.

Welke kant moet het op met GroenLinks om volgende verkiezingen niet weer kiezers te verliezen die wel tot onze doelgroep behoren? Ik ga het niet al te uitgebreid doen – daarvoor komen er nog genoeg discussies, en mijn mening vormt zich voor een groot deel juist door andere meningen en visies te horen. Ik ga ook niet teveel analyseren, want dat wordt al genoeg gedaan. Een paar simpele oplossingen en denkrichtingen als voorschot op de echte discussie.

Koers
Ik heb al eerder opgemerkt: de koers is goed. Ik denk ook niet dat “de koers” zwaar heeft meegeteld bij de verkiezingen. Daarvoor gaat het te weinig over de inhoud. Voor mij zijn de basispunten: solidariteit en duurzaamheid.

• Ik wil morgen een betere wereld dan gisteren
• Ik wil kunnen genieten, zonder dwang alsmaar te werken en presteren
• Ik wil dat iedereen in staat wordt gesteld zijn of haar doelen te bereiken, op eigen kracht en waar nodig met ondersteuning, en dat iedereen kan meedoen naar eigen wil en vermogen.
• Ik wil geen staatsbetutteling. De overheid is m’n moeder niet.
• Maar wel een overheid die durft in te grijpen, omdat de markt zorgt voor fundamentele ongelijkheden die alleen maar groter worden
• Dat ingrijpen is nodig op sociaal vlak, om kansen te scheppen, en op milieugebied, omdat niemand verantwoordelijkheid neemt voor iets wat van iedereen is

Dat zijn de punten die ik alleen bij GroenLinks terugzie en graag blijf terugzien. Teveel mensen raken achterop omdat de markt noch de overheid meer in ze wil investeren dan een bijstandsuitkering. Teveel mensen willen wel, maar worden tegengehouden. En milieu blijft mooi praten, maar niks doen.

Imago
Eigenlijk schreef Ephimenco het al:

Het probleem van GroenLinks is niet zijn elitaire karakter, maar zijn arrogantie. Nooit bereid om de eigen fouten toe te geven en altijd de gehele wereld de les willen lezen. GroenLinks waarschuwt om het uur een laatste keer bij de interruptiemicrofoon en verstopt zich vervolgens achter de bosjes om geen regerings-verantwoordelijkheden te hoeven nemen.

Alle politici zijn elitair. Er zijn er maar weinig, zeker landelijk, die niet minstens HBO hebben. We zullen vooral moeten doen. Juist zelf. En meer begrip tonen voor wie dingen anders ziet. GroenLinksers zijn erg goed in het analyseren van problemen en oplossingen bedenken – maar vergeten dat dat niet aansluit bij de problemen en oplossingen die een hoop mensen voor zich zien. GroenLinksers vergeten ook te vaak dat mensen zekerheid willen, en verandering maakt onzeker.

De oplossing is het meer laten aansluiten van onze oplossingen bij de problemen in de samenleving. Dat kan alleen als je daar ook tussen gaat lopen. Dat is een oproep aan mezelf en alle leden. Ga de buurten in om te luisteren, niet om te vertellen hoe het moet. Maar laat je niet verleiden tot “u vraagt, wij draaien”. Draag niet op wat je zelf niet zou doen.

Cultuur
GroenLinks is een vrolijke partij van wereldverbeteraars. Zuur somberen hoort daar niet bij. Constant wantrouwen ook niet. Voor een partij van nette elitaire mensen wordt er wel erg vaak op niet nette wijzen de aanval gekozen. Te vaak wordt er gezegd wat fout is, te weinig welke kant het dan wél op moet.

Meedoen is niet moeilijk. Het is mij ook gelukt. Gewoon je eigen gang gaan, met ideeën komen, je inzetten, en je komt er wel. Uitgaan van je eigen kracht, zelf punten agenderen en de debatten in gang zetten, en niet alleen maar schoppen tegen alles wat het bestuur en de fracties bedenken. Daarvoor is geen congres nodig: werkgroepen kunnen daar initiatieven toe nemen, lokale afdelingen kunnen daaraan werken. Het Congres is uiteindelijk het sluitstuk van de besluitvorming. De discussie kan ouderwets in zaaltjes, of nieuwerwets via mailinglists, webfora of weblogs.

GroenLinks is verbestuurd, waardoor er meer en meer wordt gekeken naar wat “zij” in Den Haag (moeten) doen, of “zij” van het landelijk bureau, en minder wordt gekeken naar wat “wij”, de leden, kunnen doen. En dat is veel. Buurten in gaan, verenigingen opzoeken, met mensen praten, folderen, het GroenLinkse Evangelie Preken, discussies bijwonen en organiseren. Niet alleen als mens, maar ook als GroenLinkser. Draag je partij met trots uit, en laat zien dat jouw partij niet bang is te luisteren. Dat hoeft niet van dat groepje mensen in parlement, eerste kamer en europarlement af te hangen. Als er iets is wat we kunnen leren van de SP dan is het: de partij, dat ben jij. Alleen doen wij het niet voor Jan of Femke, maar voor onze idealen.

Grondbeginselen
Wat er ook uitkomt, ik hoop dat het kort en krachtig is. Nog korter en krachtiger dan dit stuk. Ik wil idealen zien over een vreedzame, duurzame wereld waarin het niet uitmaakt waar je wordt geboren, wie je ouders zijn, maar wat je zélf wilt en kan wat je uiteindelijk bereikt, in een wereld waar nog wat te genieten valt. Ik zou zeggen: kijk eens bij het beginselprogramma van DWARS. Daar kreeg ik nou een warm gevoel van.