Terug van weggeweest

Zal je altijd zien. Even een paar dagen weg, stopt de planeet met draaien. Bij terugkomst bleek de stroom te zijn uitgevallen. Tsja, dan gebeurt er niets meer, want de planeet wordt dagelijks vanuit mijn huis ververst. En kon ik zelfs met de gratis internetverbinding in het hostel niets uithalen, behalve de ongeruste mensen terugmailen.
Ik zat dus lekker in Zweden, met vrouw & vrienden & de expat die we bezochten. Wat frisser dan hier, en zelfs voor het eerst sinds weken een regendruppel gevoeld, maar prima te doen. Een erg mooi land ook, zowel het platteland als de steden.

Het tijdstip hadden we mooi uitgekozen: 30 april is een feestdag, om het einde van de winter te vieren. Beetje raar als je net uit de zomerse temperaturen van Nederland komt. Veel klederdracht en volksdansen, Zweeds ringsteken (maar dan met een kat in een ton, en met een knuppel), en een flinke fik om het licht te vieren. Veel Zweden schijnen die avond ook een extra hypotheek te nemen om een extra biertje te kunnen drinken.

Ook is het voor een linkse rakker als ik wel bijzonder om een 1 mei viering mee te maken, en dan niet zoals in Nederland maar lekker socialistisch. Blaaskapel, veel rood, toespraken en spandoeken (“samenwerking ja! dominantie nee!”). Mijn dag was helemaal goed.

Aan de Zweedse cultuur pasten wij ons naadloos aan – de ö’s waren niet van de lucht, waarbij sommige dingen wel opvallen. Schoenen binnenshuis is not done – de entree van de jeugdherberg had meer weg van een moskee. En Zweden bedanken. De hele tijd. Probeer je leuk mee te doen door veel “tack”, dus “bedankt”, te zeggen, en ze overtreffen je met een “tack tack”. In plaats van aanmoedigend knikken in een gesprek zuigen wij wat lucht in. Voor goed, veel en zoet eten hoef je ook niet naar de bekende gastronomische landen – Zweden heeft genoeg voor iedereen. Ik heb zelfs wasa knäckebröd met ABBA erop gegeten. Kortom, we gaan nog zo vaak we kunnen naar onze expat terug.