“10 jaar geleden zei ik al dat …”

Soms zijn er van die krantenberichten die je niet direct gelooft. Vaak blijken ze toch waar te zijn. Zo’n artikel las ik net. Antoon Wassenaar, de vermaarde leider van Gemeentebelangen Gouda, op 70-jarige leeftijd is overleden. Twee jaar geleden al overleed zijn vrouw. Iemand die jarenlang in de raad heeft gezeten, en met zijn ongenuanceerde no-nonsense verhaal vaak in de pers verscheen. Ondanks dat hij politiek vaak niet serieus genomen werd durf ik hem wel een icoon van de Goudse politiek te noemen. Wat mij betreft verdient hij een plaatsje in een nieuwe editie van 1000 jaar Gouda.

Als je een politiek spectrum tekent kan GBG haast niet meer tegenover GroenLinks staan. Op veel vlakken liggen grote ideologische verschillen. Toch heeft Wassenaar mij een aantal keer geraakt, en heb ik meer respect voor hem dan voor sommige politici die veel dichterbij in het spectrum zitten. Want Wassenaar was altijd zichzelf, en kon zich echt kwaad maken om dingen. Dat was ook de reden dat hij uit de politiek stapte, zei hij zelf. Hij wond zich teveel op, dat was niet goed voor zijn hart.

In de tijd dat ik nog met het cabaret meedeed op de lokale omroep hebben we 1 jaar meegedaan aan het Politiek Caf̩ op Gouwestad TV, als een soort uitsmijter. Vaak waren het saaie uitzendingen met voorspelbare standpunten, waar wij de leukste uithaalden en op de hak namen, gemixt met wat actualiteiten. Van de politici aan tafel kwam bijna nooit reactie. Wel toen Antoon Wassenaar er was. Net zoals hij tijdens de uitzending boos op tafel had geslagen, uitroepend dat hij 10 jaar geleden al iets had gezegd over dat onderwerp, en dat het allemaal een schande was, deden wij dat ook Рmaar dan uiteraard over iets onbenulligs wat toevallig in ons stukje paste. Zowel Antoon als zijn vrouw kwamen na de uitzending naar ons toe. Even waren we wat geschrokken Рdit was ten slotte wel die altijd boze man van die rare lokale partij Рmaar ze kwamen ons vertellen hoe leuk ze het cabaret vonden. Ook dat stukje dat wij hem nadeden. Vond hij dat dan niet vervelend? Welnee, het was toch leuk!

Ik kende hem niet zo goed, heb slechts een paar keer rond politieke bijeenkomsten met Wassenaar staan praten, maar dit tekende hem wel: emotioneel, hart op de tong, maar wel sportief, iemand die zichzelf kon relativeren. Hopelijk nemen andere politici daar een voorbeeld aan.

Als ze maar niet ook gaan roepen dat we op de Markt moeten kunnen parkeren. Tien jaar geleden zei ik al dat we daar niet aan moeten beginnen.

Sterkte voor zijn nabestaanden en Gemeentebelangen de komende periode.