Tsja, wat moet je nog zeggen van de aanval van Israël op de Gazastrook? Eerst kwam Israël het bestand al niet na, door de Gazastrook niet open te stellen voor goederen, toen kwamen de bombardementen, en inmiddels zelfs grondtroepen.
Jezelf verdedigen prima, maar dit is puur een aanval.
Gaat het dan helpen? Ligt eraan hoe je het bekijkt. Voor zowel Hamas als de Israëlische regering is het een win-win situatie. Het blijft gespannen in de regio. Israël valt aan, dus Hamas kan uit zelfverdediging met raketten blijven schieten (immers, je verdedigen mag, zeggen Israël en de VS. Toch?). Hun aanhang zal alleen maar groeien. Wie wil er immers praten met een onbetrouwbare bezetter?
De politici in Israël maken ondertussen een daadkrachtige indruk, handig voor de aankomende verkiezingen. En aangezien voor elke gedode strijder er een hele familie aan strijders bij komen, blijft het onrustig, en op die onrust drijft de politiek in zowel Israël als Palestina. Zolang het onrustig is kan Israël zich immers niet terugtrekken uit Oost-Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever, en het gezag overdragen aan de Palestijnen. Wie wil er immers praten met een onbetrouwbare gesprekspartner?
Het is een oorlog die Israël nooit kan winnen, omdat het door haar acties van bezetting het het isoleren van Gaza vrijwel de hele Palestijnse bevolking tegen zich heeft gekregen. Wat dat betreft is het hoge aantal burgerslachtoffers logisch: dat is de eigenlijke vijand. Die zijn immers tegen Israël. En het is een oorlog die de Palestijnen niet zullen winnen, omdat hun aanslagen het conflict alleen verergeren, en hun goedwillendheid – het organiseren van democratische verkiezingen – slechts wordt genegeerd door de internationale gemeenschap, zodra “de verkeerde” wordt gekozen.
De enige oplossing is het doorbreken van de spiraal van geweld. Dat zal, gezien de belangen, niet gaan lukken met de huidige Israëlische en Palestijnse leiders. De verandering zal moeten komen van de bevolking van Israël, door druk van binnenuit om de bezetting te beëindigen, en door internationale druk op beide partijen. Maar wel met in het achterhoofd dat Israël, als de bezettende macht, de troeven in handen heeft om aan dit conflict een einde te maken. Dan mag Balkenende gelijk hebben dat beide partijen moeten worden aangesproken, maar het geweld van Israël tegen de Palestijnse bevolking verdient niets minder dan een keiharde veroordeling door de internationale gemeenschap – en dus ook Nederland.