De agenda beloofde al weinig, en maakte dat waar. Nog voordat alle raadsleden aanwezig waren was de besluitvormende raadsvergadering alweer voorbij. Hooguit 9 minuten waren we bezig. Geen druppel koffie op. Wie nu nog zeurt dat we teveel vergaderen…
Nu deden we dat op zich wel, na de raadsvergadering. Twee onderwerpen stonden voorbereidend op de agenda: de Zuidwestelijke Randweg en het Essay Gouda-Oost. De Randweg ging vlot, iedereen had vorige keer al z’n plasje over de brief kunnen doen, deze was aangepast en kon zonder bezwaren op de post naar de provincie.
Het essay Gouda-Oost leverde een paar mooie momenten op. Het stond op de agenda om procesmatig te behandelen. Oftewel: mag de wethouder met dit essay in de hand met wijkbewoners gaan praten over een nieuwe structuurvisie voor Gouda-Oost? Dat had hij eigenlijk al, in het bruikbare grijze gebied tussen bewoners informeren en Raad informeren. Niet helemaal zoals we dat willen, maar aan de andere kant: het essay is volgens de hele raad (behalve de SP) een mooi startpunt voor de discussie. Met nadruk op startpunt, want ten eerste is het belangrijk wat de bewoners zelf vinden, ten tweede worden in het essay nog niet overal keuzes voor gemaakt. Daarom is het ook verbazingwekkend dat de SP er niet gewoon voor was om de wethouder met de bewoners te laten praten.
Wat ons betreft zijn er een paar aandachtspunten. Wees duidelijk naar de bewoners over wat er wel en niet kan. Nu zijn er ook mooie plannen, maar te weinig geld. Verder is het bijbehorende tijdspad essentiëel: we moeten ervoor waken dat we geen ontmoetingsplaatsen weghalen als de nieuwe ontmoetingsplaatsen nog niet bestaan. Sloop is bespreekbaar, opvallend genoeg ook voor de SP. Ook hier geldt dat we daar wijs mee om moeten gaan, maar dat blijkt ook wel uit het essay zelf. Net zoals in het essay ook duidelijk staat dat het niet alleen om bakstenen, maar ook om mensen gaat.
Weliswaar was het punt procesmatig geagendeerd, maar dat belette geen enkele fractie om ook inhoudelijk zulk soort dingen mee te geven. Dat leverde nog een paar leuke debatjes op met de PvdA, die het wel erg positief zagen allemaal. Natuurlijk zijn er goede dingen gebeurd, maar je kan je afvragen of dat allemaal puur wijkontwikkeling is. Het opplussen van een flat en het ophogen van straten zijn dat wat mij betreft niet. Voorzitter Laura Werger moest hard ingrijpen toen er wat al teveel onderling inhoudelijk werd gedebatteerd, met de verbaasde constatering dat ze normaal gesproken toch wel de aandacht kreeg als ze daarom vroeg.
Een mooi instrument om met de wijkbewoners in gesprek te gaan over de toekomst is de maquette die is gemaakt. Deze maquette bestaat uit een aantal losse plankjes met de huidige bebouwing, die je kan vervangen door andere plankjes met ideeën voor nieuwe bebouwing. In een mum van tijd had het napratende raadsledenclubje Oosterwei omgebouwd tot een villapark afgewisseld met hoogbouw en pleintjes, en het wateroppervlak flink vergroot – met middenin mijn Klijmeiland. Ik ben benieuwd wat de bewoners ervan vinden. GroenLinks zal daar op dinsdag 24 maart een discussie-avond over organiseren.