Stemmen met champagne

De laatste raadsvergadering van het jaar. Altijd een mix van blijdschap dat er weer even rust komt, en onrust omdat in juli schijnbaar altijd de wereld vergaat en er daarom nog een hele sloot besluiten genomen moet worden. De SP is al een paar weken met vakantie, waarover in de Raad weer verbazing en ongenoegen werd uitgesproken. Ik snap ook niet dat wekenlang de gehele fractie er niet bij is – drukte mag geen excuus zijn, dan neem je het raadslidmaatschap gewoon niet serieus.

Bij het Open Podium, de vrije inspraak voor burgers, waren twee sprekers. Een verontruste ouder over de Leonardoschool, en “dit keer als burger” Léon van der Meij. De ouder maakte zich zorgen over het gebrek aan financiële steun voor de Leonardoschool vanuit de overheid. Dat die school veel goeds doet weet ik (en vanuit mijn eigen school is het een aanwinst voor Gouda), maar financiering van scholen is toch primair iets van de rijksoverheid. Anders kan ik nog wel een rijtje scholen bedenken die we geld moeten geven. Het verhaal van Léon laat zich niet makkelijk samenvatten, het was een meer filosofische beschouwing over het functioneren van de Raad en het betrekken van de expertise van burgers. Ik voel me er zelf minder door aangesproken, en verwacht ook wel wat van de komende verkiezingen en de nieuwe stemverhoudingen dan. Die maken het hopelijk mogelijk nog scherper te debatteren en heldere keuzes als Raad te maken.

Aan het traject van Armoedebeleid, dat ik twee jaar lang heb mogen voorzitten, is een einde gekomen. Na de discussie over de kaders als A-onderwerp is de uitvoeringsnota als B-onderwerp besproken. Het ene amendement dat D66 voorstelde haalde het niet. Ergens vind ik dat jammer, want ik vond het wel sympathiek: de Geld-Terug-Regeling niet beperken tot een aantal doelgroepen. Maar dat is het verschil tussen een rol in de oppositie en in de coalitie: wij kunnen niet vrijblijvend leuke dingen roepen, alleen maar omdat die sympathiek zijn. Dan moet je het ook goed doen en het benodigde geld, in dit geval minimaal €100.000, reserveren. Wat wil je dan niet meer doen in het sociale domein? Dan liever zo. Prioriteit bij kinderen, ouderen en chronisch zieken en gehandicapten, en de rest zo snel mogelijk aan een duurzame baan met hoog genoeg inkomen helpen. Hilde verwoordde het dilemma mooi namens onze fractie, want makkelijk was het besluit niet. De nota is verder ongeschonden aangenomen, de wethouder kan nu aan de slag met het nieuwe, integrale armoedebeleid. En ik heb het boekje “Het Pauperparadijs” in de aanbieding, een kado voor alle raadsleden maar het stond al in onze boekenkast. Het meest originele verzoek wint.

Het tweede discussiepunt was de Nota Grote Voertuigen. Van de drie moties verdwenen er uiteindelijk twee van tafel. Het amendement van de VVD werd weggestemd – het nam een stok achter de deur weg volgens onze fractie. Het verzoek van CDA en GL om het traject van overleg met burgers en vervoerders inzichtelijk te maken kon na een toezegging van de wethouder al snel worden ingetrokken. Bleven er twee over: een over het experimenteren met een 30km-zone op de singels, en een over het verbieden van vrachtwagenparkeren op de Goudse Houtsingel. De wethouder had opmerkelijk weinig zin om die moties uit te voeren, en werd daarin gesteund door de burgemeester.

Toppunt was wel de mededeling dat de politie een 30km-beperking niet zou gaan handhaven. Niet alleen wij van GroenLinks maar ook het CDA was onaangenaam verrast. Wij stellen de regels, niet de politie. Een slecht signaal. Zeker omdat de singels, volgens de normen die voor weginrichting gelden, best als 30km-zone kan gelden – ook zonder allerlei extra’s als drempels en chicanes. Iedereen wil daar eigenlijk wel een maximumsnelheid van 30km, maar door de verwarring die het college schepte werd de motie aangehouden tot volgende vergadering, om te voorkomen dat deze weggestemd zou worden. Heel bizar, niet uit te leggen ook voor de toeschouwers.

Het laatste punt was de aanbesteding van het Huis van de Stad. Deze is binnen budget gebleven, dus er kan begonnen worden met bouwen. De stemming werd bij wijze van proosten gedaan, en daarmee lijkt het erop dat ik nog ga meemaken (als ik opnieuw word gekozen in 2010) dat de gemeenteraad een echte vergaderzaal heeft. Eindelijk de kantine uit!