Are….we…..readyyyyyy?

Is GroenLinks klaar om te regeren? In een uitgebreid artikel woensdag vindt Arnoud Boer van niet. Eerder vonden Harmen Binnema, Simon Otjes en Niels van den Berge van wel. Ik ben toch eerder geneigd me bij deze drie aan te sluiten.

De argumenten lopen langs 3 lijnen: de inhoud, de vergelijking met het buitenland en de lokale prestaties. Dat het GroenLinks-programma, de inhoud dus, omgezet moet worden in beleid zal geen GroenLinkser het mee oneens zijn. De vraag is dan wel: hoever is GroenLinks bereid om te gaan met compromissen sluiten? Die vraag is niet vooraf te beantwoorden, maar het feit dat het op lokaal niveau lukt – in een aantal gevallen al meerdere periodes – betekent dat het kan, en zodanig is uit te leggen dat de kiezers het begrijpen.

Dat het vergelijken met het buitenland niet veel hout snijdt klopt ergens wel. Dat de Duitse Grünen met goede resultaten hebben geregeerd zegt nog niets over GroenLinks. Maar het zegt wel degelijk iets over de mogelijkheden: het kan. De politiek in verschillende landen is daarvoor vergelijkbaar genoeg: de groene partijen werken niet voor niets Europees gezien ook veel samen.

Het lokale argument vind ik ook belangrijk. Juist omdat op lokaal niveau soms meer bereikt kan worden dan landelijk is het goed om te zien dat GroenLinks in ongeveer 1 op de 5 gemeentes meebestuurt – en zeker als je kijkt naar de grote gemeentes, met in 3 van de 4 grote steden een GroenLinks-wethouder (of zelfs 2). Dat je dan niet over troepenmachten besluit (hooguit in Gouda, als er een buschauffeur wordt overvallen) betekent niet dat die andere besluiten niet verstrekkend kunnen zijn. Op sociaal gebied liggen er tegenwoordig vrij grote budgetten bij gemeentes, met bijbehorende verantwoordelijkheden en risico’s. GroenLinksers hebben daar ervaring mee.

Die ervaring laat ook zien dat het met Arnoud’s vrees voor de achterban wel mee zal vallen. Als we in zoveel plaatsen meeregeren, waarom zou de achterban dan landelijk massaal dwars gaan liggen? Wat dat betreft is er wel wat veranderd, en is GroenLinks geen partij van wereldvreemde mensen met linnentasjes in hun sandalen meer. Ook bij ons wordt iedere keer afgewogen tussen principes en haalbaarheid – de wil om iets te betekenen is groot, en het besef dat je dus soms water bij de wijn moet doen ook.

Het komt uiteindelijk, als kleinere partij, neer op 2 zaken: willen anderen met ons, en hebben we de mensen? Arnoud is daar skeptisch over.  Ik niet. GroenLinksers zitten namelijk op heel veel plekken. Ze komen er alleen niet voor uit. Als regeren een issue wordt, gaat het erom te weten waar die talenten zitten, en of/hoe ze ingezet kunnen worden.

Dan zie ik GroenLinks in 2011 wel als serieuze kandidaat om mee te regeren. Net als een groot deel van de achterban. Of het lukt hangt af van wat er te bereiken valt. Het gaat immers om de inhoud.