Succesvolle begroting

November is altijd even doorbijten. Na een relatief rustig begin na het zomerreces doemt ineens de begroting op, en moet je als raadslid gaan besluiten over al het geld dat in 2010 binnenkomt en wordt uitgegeven. Het moment dat ik het meest blij ben een collegepartij te zijn, dan weet je in elk geval al zeker dat de hoofdlijnen van de begroting goed zijn. Je weet ook zeker dat bij de laatste begroting van de raadsperiode het startschot wordt gegeven voor de campagne. Je verhaal moet dus staan als een huis. Dat levert leuke e-maildiscussies en fractievergaderingen op. Wat zijn de successen die we willen noemen, wat onze wensen?

We hadden vier hoofdlijnen uitgekozen: duurzaamheid, fietsmobiliteit, inburgering en schuldhulpverlening. Daarnaast hadden we in ons concept-verkiezingsprogramma geshopt voor een algemene beschouwing op de maatschappij. Met de inleiding, het hoofdstuk veiligheid en de actualiteit van de muur hadden we genoeg materiaal om onze visie op de tweedeling in de Goudse samenleving neer te zetten, de muren in het hoofd die we ook graag zien vallen.

Duurzaamheid was mijn punt, en ik ben zeer tevreden met onze score. Het college heeft toegezegd om 100% duurzaam inkopen in 2015 als expliciet doel te stellen. Weliswaar is er al een convenant tussen VNG en rijk voor een inspanningsverplichting, maar hiermee ligt het doel vast als resultaatverplichting. Een tweede punt dat ik echt in ons verhaal wilde hebben was het  inzamelen van plastic. Gezien de vele reacties die ik hierover heb gehoord van collega’s en stadsgenoten was ik verbaasd dat niet meer fracties dit punt naar voren brachten. In de tweede termijn sloten andere partijen zich wel bij ons aan. Wethouder Kastelein beloofde goed te luisteren naar signalen, zodat het draagvlak voor het inzamelen van plastic dat er nu is ook gekoesterd wordt. Als mensen nu het plastic scheiden met de beruchte zakken levert dat geld op waardoor vaker inzamelen mogelijk wordt. En dat is wel nodig, want zonder schuur of garage zit je met behoorlijk grote zakken die in de weg staan. Leuk trouwens dat er op mijn tweets over dit onderwerp de meeste reacties binnenkwamen. Dan mag getwitter niet altijd even positief worden ontvangen, de meerwaarde ervan wordt op zulke momenten wel aangetoond. Veel directer wordt de politiek niet.

Op de tweede avond konden we helemaal losgaan, dankzij de interruptiemicrofoons. Het is nog niet ideaal, maar het zorgde naar mijn mening voor een beter debat. Des te jammerder dat dit in de eerste termijn niet mocht. Voor het publiek zal het daardoor vrij lastig te volgen zijn geweest, omdat vaak werd terugverwezen naar de woensdagavond. Maar de noodzaak van een wandelingetje naar de microfoon en de vrijheid die de voorzitter iedereen gunde om een punt goed uit te debatteren zorgde voor levendigheid en interrupties die to-the-point waren. Met name bij de SP, wiens bijdrage als een rode lap op een horde stieren werkte. Maar dat is ook niet vreemd, met vreemde ideeën over de raadsvergoeding: hun plan om die bijdrage met 20% te verlagen werd met gehoon ontvangen. Van een partij die zelf vaak afwezig is geweest en waarbij het meeste geld naar de partij gaat is het ook een rare opmerking. Mij steekt vooral de gedachte erachter, dat politici een soort zakkenvullers zijn. Terwijl het hard werken voor weinig geld is, als je het goed wilt doen. De bijdrage stelt ons in staat om dagen vrij te houden voor het contact met burgers en het lezen van stukken. Doe je dat niet, dan gaat dat ten koste van de kwaliteit. Voor de SP blijkbaar niet zo’n probleem. Maar ja, zij hebben ook geen tijd gehad om eens wat wetenschappelijk onderzoek over segregatie en integratie te lezen, waardoor dezelfde paternalistische riedel weer werd afgedraaid. Niet de woonwens en mogelijkheden van de bewoners van Gouda, maar de gelijkheidsdoctrine van de SP moet centraal staan bij het verdelen van woonruimte. Dat starre denken biedt geen oplossing voor de Gouwenaars.

Dan liever de mooie verhalen. De ChristenUnie had zoals altijd een leuk bedachte gimmick. Dit keer het bordje dat we Millenniumgemeente zijn, dat werd aangeboden aan de burgemeester. Grappig genoeg was dat bordje al lang in bezit van de gemeente, dus wel een sigaar uit eigen doos. Met 10 successen en 10 aandachtspunten hadden ze een van de meest duidelijke bijdrages. Qua stijl wint het CDA het altijd, door de uit-de-losse-pols manier waarop Hillenaar zijn verhaal doet, maar ik mis toch altijd de duidelijke aandachtspunten. Nieuw raadslid Hoek van de SGP kon gelijk aan de bak, maar zijn nadeel was dat hij aan het eind zat, en dan ben je toch al wat gaar.

Na twee lange avonden zit het er weer op, de dagen van non-stop werken en slapen. Maar de successen die we binnenhaalden – vrijwel al onze punten – maken het wel weer waard. Je kan echt een verschil maken op zo’n moment. Ook al moet je het er voor over hebben dat je de fractie vaker ziet dan je vrouw….