Sinds 2 jaar is er een nieuwe Wet op de Ruimtelijke Ordening (WRO). Een wet die bedoeld was om Alles Beter Te Maken. Korte procedures, meer op lokaal niveau, digitalisering bestemmingsplannen voor betere toegankelijkheid voor burgers, het kan niet op allemaal.
Eén van de nieuwe elementen was het projectbesluit. Deze vervangt de oude “Artikel 19”-procedure. Hiermee kan een kleine wijziging in een bestemmingsplan worden gemaakt, zonder dat het hele bestemmingsplan over moet. Een projectbesluit is in de praktijk hetzelfde als een bestemmingsplan zelf.
Bestemmingsplannen zijn belangrijk: het gaat om de (juridische) zekerheid over de eigen omgeving, wat er wel en niet gebouwd mag worden. Het is dan ook niet voor niets dat de gemeenteraad over bestemmingsplannen moet beslissen. Een bestemmingsplan raakt burgers heel direct, en de verschillende belangen kunnen botsen en moeten democratisch gewogen worden.
Maar nu komt het: in de vorige periode vond een meerderheid van de Raad het prima om de bevoegdheid over een projectbesluit te beslissen bij het College te leggen. Gezien de zwaarte van een projectbesluit – vrijwel dezelfde procedures als in een bestemmingsplan – en de gevolgen – je mag pas leges innen als het projectbesluit ook in het bestemmingsplan is opgenomen – leek het de fractie van GroenLinks beter om ook het projectbesluit door de Raad te laten nemen. Ook 50+, D66 en de SP waren dat. Door de toezegging van de wethouder dat er spaarzaam met projectbesluiten omgegaan zou worden steunde een meerderheid het delegeren naar het college.
En dan kom je nu bij de vraag wat “spaarzaam” dan eigenlijk is. Inmiddels zijn er projectbesluiten langsgekomen over de Oostpolder, het nieuwe zwembad, de ambulancepost van de RAD, en een fietsverbinding met de Zuidwestelijke Randweg. Voor iets waarvan het College nog geen 2 jaar geleden aangaf dat het eigenlijk niet zo’n handig instrument is vrij veel. En dan gaat het ook nog om zaken die in meer of mindere mate ophef veroorzaken.
Wat mij betreft wordt er nog eens goed nagedacht door de raadsfracties of het delegeren van deze bijna-bestemmingsplannen naar het College vanuit onze taken als gemeenteraad – kaderstellend, controlerend en volksvertegenwoordigend – wel een gewenste zaak is, nu in korte tijd al 4 ingrijpende projectbesluiten zijn genomen.
En als dan uit ontwerpprojectbesluiten blijkt dat het eerder door de raad genomen besluiten geweld aan doet wordt het spannend. Wat doe je dan als raad? Trek je het mandaat in? Ben je per project kritisch naar B&W?
Aanleiding voor deze discussie is de geplande vestiging van de Regionale Ambulance Dienst Hollands Midden (RADHM) aan de Gouderaksedijk 1, waartegen buurtschap Stolwijkersluis behoorlijk wat bezwaren heeft. En zie nu de situatie. De eerstvolgende besluitvormede raadsvergadering, waarin bewoners van Gouda de mogelijkheid hebben om de raad toe te spreken in het Open Podium (22 september a.s.) is precies één dag nadat de gemeente gepland hebben het projectbesluit voor de RADHM te nemen ……..
Gelukkig hebben de raadsleden ook informatie via de e-mail ontvangen en heeft het CDA ondertussen al artikel 38-vragen gesteld.
Pingback: Delegeren kan je leren | Publiekelijk tijdverdrijf