Waar te beginnen, waar te eindigen bij een terugblik op 2010? Van klein naar groot nieuws dan maar.
Op de Interwebs
Met ruim 50.000 hits iets meer bezoekers dan vorig jaar op dit blog. Niet vreemd aangezien het een verkiezingsjaar was. Het was ook het jaar van Twitter, want de media-aandacht voor dat medium zorgde voor een explosie van gebruikers. En zo ging ik van ruim 400 naar bijna 900 volgers. Het twitteren tijdens raadsvergaderingen wordt nogal eens ter discussie gesteld, maar voor mij is het het perfecte medium om met betrokken burgers in contact te blijven. Dit jaar is dan ook voor mij het jaar dat de zogenaamde kloof tussen burgers en politiek definitief is verdwenen. Politici waren nog nooit zo toegankelijk en aanspreekbaar.
Op school
Het was het jaar waarin ik (in februari) 10 jaar aan het Coornhert Gymnasium was verbonden. Oké, dan tel ik wel de jaren als leerling mee, maar toch. Een nieuwe, fantastische aardrijkskundecollega, nieuwe uitdagingen met een brugklas voor begaafde leerlingen, de zegeningen en dieptepunten van de leerlinglaptops, het blijft ieder uur weer een uitdaging als leraar. Het levert ook weer veel op: leerlingen die opbloeien, tegen verwachtingen in een mooi examen maken, boven zichzelf uitstijgen. Het mogen begeleiden van de Debatclub, waar je na een paar jaar de resultaten van ziet: leerlingen die van onzeker stamelend naar zelfverzekerde debaters zijn gegroeid. Met als hoogtepunt een geweldige trip naar Istanbul die de leerlingen, maar ook mij, nog lang bij zal blijven.
In de raad
Bij de verkiezingen zijn de verhoudingen flink opgeschud. De toon werd gezet tijdens de campagne, met envelopgate (goed voor de drukste dag ooit op mijn blog). Nog steeds is Gouda een speelbal van politieke en commerciële motieven, maar de keerzijde is dat met Say Cheese Gouda de Gouwenaars nu duidelijk hebben laten zien dat het eigenlijk heel leuk is om hier te wonen.
Bij de verkiezingen kreeg ik het vertrouwen van 246 Gouwenaars, een aantal genoeg om ook van een lagere plek dan mijn 2e plaats direct gekozen te zijn. Veel meer dan ik had verwacht en een mooi teken van vertrouwen. Ik hoop die hoge verwachtingen waar te blijven maken. Dat zal wel gaan lukken, met het prima onderhandelingsresultaat waarmee Hilde en ik GroenLinks weer in de coalitie hebben gezet. En een hele spannende tijd, waarbij gruwelijk veel bezuinigd moet worden en we dus echt kunnen laten zien wat we waard zijn als GroenLinks.
Thuis
Maar ik eindig natuurlijk niet voor niets thuis. Los van alle gezellige feestjes, zoals die ter ere van mijn tweede 29e verjaardag, en vervelende zaken zoals het overlijden van oma Klijmij, waren er allerlei andere leuke activiteiten. Het resultaat daarvan wordt half april 2011 geboren: de Kleine Klijmij, het Klijmeisje, oftewel onze nu al leukste dochter ter wereld.
Ook volgend jaar zal dus wel een leuk, inspannend en energiek jaar worden. Ik wens alle lezers het allerbeste voor het komende jaar!
