Iedereen wil iets, en toch loopt het niet goed. De komst van de H&M heeft heel wat stof doen opwaaien. Ondernemers en jeugd kunnen niet wachten tot deze keten aan de Kleiweg komt. Een leuke winkel erbij, een trekker voor de binnenstad en leuke kleren waarvoor je niet meer naar Rotterdam of elders hoeft. Maar toch.
Omwonenden hebben problemen met het plan. Te groot, veroorzaker van een onveilig hoekje, en mogelijk verlies van parkeerplaatsen op de Slapperdel erachter. Ze willen wel een H&M, maar niet op deze manier.
Tijdens de verkennende sessie woensdag bleek dat de loopgraven zijn ingenomen. De projectontwikkelaar ging het plan niet meer aanpassen, en of we een beetje op wilden schieten want het duurde allemaal al zo lang. Bewoners voelen zich niet serieus genomen. Desondanks blijven ze bereid te praten over de mogelijkheden.
Komende woensdag is het debat en mogen we als raad deze gordiaanse knoop gaan doorhakken. Keuren we de vergunning goed, dan worden de omwonenden boos op de gemeente. Vragen we om uitstel, dan komt er mogelijk geen H&M en wordt de rest van de stad boos.
Zoals ik afgelopen zaterdagochtend in Morgenstond al zei: als de wethouder slim is, gaat hij zo snel mogelijk om de tafel met omwonenden. Formeel, of informeel, met een biertje erbij (afhankelijk van het tijdstip). Want er valt nogal wat vlot te trekken. En hoe mooi zou het dan zijn als we woensdag bij het debat horen dat er een tussenweg mogelijk is, die de H&M mogelijk maakt op een manier waar iedereen mee kan leven. Een mooi gebaar naar de bewoners, zodat de keuze vóór een H&M wat makkelijker wordt gemaakt. Zodat ook duidelijk is dat het belang van onze burgers serieus wordt genomen, ook als de grote jongens uit ondernemersland op de stoep staan.
hoi michel
Blijft natuurlijk de prangende vraag hoe deze knoop is ontstaan. Wordt er genoeg aandacht besteed aan t voortraject. waarbij alle betrokkenen betrokken zijn? Zal nu wel eerder als n fait a complis aanvoelen
grt hans
Er is in het voortraject wel gepraat met bewoners en dat heeft ook tot aanpassingen geleid. Maar op belangrijke punten niet.
Hoi Michel, de wethouder is op bezoek geweest bij de bewoners, helaas heeft dit niet geleid tot overeenstemming.
Wanneer?
Je kan voortrajecten wat je wil, maar op het moment dat je de gemiddelde burger geen fait accompli voorschotelt heerst er de “het zal onze tijd wel duren stemming”, die direct na aankondiging van een besluit omslaat naar de “ons wordt nooit wat gevraagd” stemming.
Dit is een grove schets op basis van persoonlijke ervaring en dus waarschijnlijk een tikje overtrokken. Wat ik er mee wil zeggen is dat er een gat bestaat tussen de realiteit van “de burger” (op zichzelf al een lastig begrip) en het beslistraject dat de gemeente doorloopt. Ik vraag me sterk af of je ooit een traject zo kan realiseren dat “de burger” zich niet miskend voelt.
Het is wederom hetzelfde liedje. Uiverplein, Westerkade en nu Stationsgebied. Bewoners krijgen geen trugkeergarnatie. Via de kaasschaaf methode worden zij langzaam uit het overleg weggedrukt. Bewoners zijn geen geaccepteerde partij in een ontwikkelgebied.
Ben van Bommel
(oud voorzitter wijkteam Korte Akkeren)
Hoi Ben,
Het probleem lijkt ‘m te zitten in projecten waarbij de gemeente geen of vrijwel geen grondpositie heeft. Dan hang je af van de welwillendheid van de ontwikkelaar/eigenaar in hoeverre burgers een stem krijgen. Dat was in ieder geval hier het geval.
Michel
Best Michel,
Wordt het dan eens niet tijd om daar voor te gaan zorgen?
Kijk ook even naar de binnenstad bij de eventuele bouw van H&M. Ook daar hebben bewoners geen alternatief. En dat is nodig als je iemands belangen schaadt.
Ben van Bommel
Daar gaan we voor zorgen Ben, dat is raadsbreed uitgesproken.
Een alternatief hoeft niet per se nodig te zijn trouwens, dat hangt af van de situatie. Bij de H&M was er geen alternatief, dat had duidelijker van tevoren gezegd moeten worden. Dan hadden we de hele ellende 2 jaar eerder gehad en nu niet voor het blok gestaan.