Watertoren

Af en toe brengt het raadslidmaatschap je op leuke plaatsen. Zo was ik maandag op bezoek in de Watertoren op de Schielands Hoge Zeedijk. Over die watertoren had ik in de raad van 31 mei vragen gesteld in het vragenhalfuurtje. Naar aanleiding daarvan werd ik gebeld door de eigenaar van de toren.

Wat is de situatie: iemand heeft de watertoren, een rijksmonument, gekocht om erin te gaan wonen. Niks mis mee zou je zeggen, maar er is een probleem: vlak ernaast ligt Uniqema, een groot chemisch bedrijf. En die heeft het liefst zo min mogelijk mensen naast zich, want die hebben dan last van de stank en andere overlast. Nou wonen er al heel veel mensen in de buurt (het bedrijf ligt ingeklemd tussen de wijk Korte Akkeren en de binnenstad), dus je zou ook kunnen zeggen dat 1 of 2 erbij niet zo uitmaken. Vorig jaar gaf de gemeenteraad de opdracht aan het college om in het bestemmingsplan te zorgen voor een vrijstelling voor de watertoren zodat er gewoond kon worden, op een manier die de milieuruimte van Uniqema niet zou beperken. Daarvan is tot nu toe nog niets bereikt. De vrijstelling in het bestemmingsplan ging niet door, en de aangevraagde woonvergunning is niet verstrekt. Desondanks zegt het college dat ze nog steeds het raadsbesluit willen uitvoeren. Daar gaan we zeker mee door, want los van deze zaak moet het college gewoon doen wat de raad zegt, punt uit.
En door dat hele verhaal kon ik dus de watertoren bekijken. Ook handig als achtergrond bij de stukken over het afwijzen van de woonvergunning. Die niet-ontvankelijkheidsverklaring is erg raar als je de situatie zelf ziet. Het gebouw zelf is erg leuk, met in het bijgebouw een oude kantine compleet met jaren ’70-uitstraling bar. In de toren zelf zijn de ruimtes hoog en groot, met in het midden een soort dwarsmuur die de toren in tweeën deelt. De benedenverdieping is leefbaar, de bovensten zeker niet. Kleine raampjes, en ‘s winters ijskoud (en niet warm te stoken door de hoogte). Helemaal bovenin zit de waterbak, die er voor een capaciteit van 360.000 liter klein uitziet. En op het dak zit het mooiste: een soort torenkoepeltje waar net met 2 a 3 personen in kan zitten en een schitterend uitzicht over de stad en de Krimpenerwaard hebt. Heel bijzonder om daar eens gezeten te hebben.

Ik heb nu in ieder geval heel wat achtergrondinformatie waardoor het voor het college moeilijker zal worden om zich met een makkelijk antwoord eraf te maken. Wordt zeker vervolgd!

(al was het maar omdat verschillende mensen mij rond mijn installatie hebben ingeprent: “de raad is de baas, het hoogste orgaan van de stad. De raad beslist uiteindelijk”. En als we ons daar niet aan houden, waarvoor zitten we er dan nog?)