Vandaag kwamen Astrid en ik terug uit Mechelen. Een ontzettend leuk stadje, waarover later nog wel meer. Het is een soort bourgondische variant van Gouda.
Eind van de middag ging plotseling de bel. Het bleek de buurman te zijn. Hij had voor ons een schaal met koekjes, het was ten slotte suikerfeest. Eigenlijk had hij die maandag al willen geven, maar ja, toen waren wij er niet. Hij had ze dus speciaal voor ons bewaard om ze alsnog te geven.
Wij hebben nog nooit iets voor deze buurman gedaan. We groeten elkaar op straat, maar daar houdt het ook wel mee op. Wij hebben nog nooit aan zijn deur gestaan om iets te geven bij een of ander feest. En toch krijgen wij wel af en toe wat lekkers van de buren, omdat het feest is. Zonder dat daar iets tegenover hoeft te staan, maar gewoon, omdat het feest is en je je buren daarin laat delen.
Ik mag hopen dat ze dat niet wordt afgeleerd in een inburgeringscursus.
