Paniek

Cheryl Braam vergiste zich en raakte in paniek. Dat leverde de ongeldige stem in Noord-Holland op voor de Eerste Kamerverkiezingen, een stem die bijna het verschil maakte tussen 4 en 5 zetels.

Ik ken Cheryl een klein beetje via het Groene Hartberaad en de werkgroep Open Source, en op congressen zwaaien we wel eens naar elkaar. Misschien dat ik daarom ook wat soepeler ben. Wat ze nu meemaakt is geen pretje, en afgaande op de berichtgeving speelde er privé al het een en ander. Om dan gelijk vergelijkingen met Philomena of Singh-Varma te maken vind ik wel van weinig inlevingsvermogen getuigen. Ze heeft in ieder geval haar fout toegegeven.

Desondanks lijkt het mij het verstandigst om terug te treden als Statenlid. Een enorme blunder, gevolgd door een stilzwijgen dat de partij aardig wat schade heeft toegebracht. Doorgaan alsof er niets aan de hand is is dan ongeloofwaardig, ook al is het uiteindelijk aan de Noord-Hollandse fractie om te beslissen. Maar als er persoonlijke omstandigheden spelen die blijkbaar zwaar genoeg zijn om je functioneren als politica zo te beïnvloeden, dan kan je beter de eer aan jezelf houden. Aangezien er geen sprake is van opzet lijkt me dat van royement geen sprake hoeft te zijn. Ondanks mijn verontwaardiging over zo’n stomme fout hoop ik ook dat Cheryl er weer bovenop komt en wat persoonlijke omstandigheden betreft de nodige steun krijgt.