Principes en Pragmatisme

Groene Democraten

Vroeger was alles beter. Toen had je nog echte liberalen. Nu niet, en dat is erg, want er is geen weerwoord tegen de rechtse krachten. Het is schijnbaar te ingewikkeld als meerdere partijen iets vinden: we moeten er maar 1 hebben! Vandaar dat Johan Sieswerda, samen met Henk Klijnsma, vindt dat er een sociaal-liberale partij moet komen, met alle leuke mensen van PvdA, GroenLinks, VVD en D66. Via blogjes van Joke van Nieuwenhuizen (“prikkelend”), Irona Groeneveld (“paar gesprekken waard”) en Paul Vermast (“niet afwijzend”) is de discussie nu ook op Sargasso terechtgekomen. Een fusie tussen GroenLinks en D66, is dat wat?

Om te beginnen is het opvallend dat de discussie is gestart door een D66-er, maar dat er verder vooral GroenLinksers mee bezig zijn (leve de Planeet!). Dat geeft al aan dat er weinig basis is. Zoals anderen al opmerkten: als D66-ers de behoefte voelen om zich bij ons aan te sluiten, dan zijn ze welkom, maar een fusie, nee. Daarvoor zijn de verschillen te groot: GroenLinks is bij uitstek een linkse en een milieupartij, die zich vaak principiëel opstelt. D66 heeft het pragmatisme tot ideaal verheven, en dat botst met een principiële opstelling.

De reden erachter, het “front” tegen verrechtsing en conservatisme, is bovendien geen sterke basis van een nieuwe partij. Zo’n fusie wordt gedreven door een anti-gevoel, en als dat er niet meer is mist ook de reden om nog samen te werken. Als je het al zo lang uithoudt met elkaar, want inhoudelijk zijn er verschillen die of tot conflicten, of tot verwaterde compromissen leiden. Dat laatste leidt tot een kleurloze, liberaal-progressieve middenpartij. En die hebben we al.

Een nieuwe partij heeft ook het nadeel van het onbekende. Waar staat een partij voor? Welk gevoel krijg je er als kiezer bij? Goed, dat wisten mensen ook niet zo van de LPF of PVV, maar aan de andere kant: die partijen kunnen terugvallen op populisme en onderbuikgevoelens, en hoeven niets te presteren. Van een progressieve, sociaal-liberale partij verwachten we het tegenovergestelde.

Tot slot vraag ik me af hoeveel mensen echt op zo’n partij zitten te wachten. Want je kiest niet zomaar voor een partijlidmaatschap, zeker niet als je je ook nog actief inzet voor die partij. Waarom zou je je dan in iets nieuws storten? Zo’n nieuwe partij zal daarom weinig aansprekende kandidaten hebben.

Geen fusie dus. Maar D66-ers blijven welkom. Ondertussen kunt u bedenken wat we allemaal missen aan zo’n fusie en alvast een lijsttrekker kiezen voor de GroeneDemocraten:

Alexander HalsemaFemke Pechtold

Over Michel

Michel Klijmij is gemeenteraadslid voor GroenLinks Gouda, (co-)woordvoerder milieu, veiligheid, bouwen & wonen, ruimtelijke ordening, voorzitter A-onderwerp Armoedebeleid. Michel Klijmij woont al zijn hele leven in Gouda en houdt van hobby's. Dat zijn klooien met computers, radiomaken en politiek. Op dit weblog publiceert hij alles wat hij vindt dat de wereld moet horen.
Dit bericht is geplaatst in Andere partijen, GroenLinks, Politiek met de tags , , . Bookmark de permalink.