Met open mond werd de wethouder aangestaard. Terwijl hij het nog zo voorzichtig bracht. “Dat is al besloten, meneer”. De inspreker had zojuist gewaarschuwd dat instemmen met het bestemmingsplan Spoorzone A1 zou betekenen dat we ook akkoord gingen met de PlanMER. Maar die hadden we inderdaad al vastgesteld. Het werd even stil.
De agenda was aardig gekortwiekt, waarmee het bestemmingsplan en de jaarstukken als enige punten van belang overbleven. Op het bestemmingsplan waren 2 insprekers afgekomen, vertegenwoordigers van bewoners rond de Mijssingel. Zij hikken al een tijdje tegen de plannen in de Spoorzone aan, omdat dat voor hen grote gevolgen kan hebben voor geluid en luchtkwaliteit. Dat snap ik goed, maar het is jammer dat het eigen belang wordt verpakt in een soort algemeen belang, en daarmee hun verhaal minder sterk overkomt. Of de kosten van de plannen opwegen tegen de baten, dat bepalen wij wel, dat hoeven zij niet te vertellen. Het gaat erom wat dit voor henzelf betekent. Daarmee komt het tweede jammere puntje, namelijk dat het deelgebied waar we het vanavond over hadden niet direct ging over hun belang als bewoners, omdat dat nog een aardig eind bij hun woningen vandaan ligt. Door deze twee redenen komt het verhaal van deze insprekers niet goed over. Terwijl het punt over geluidshinder en luchtkwaliteit wel belangrijk is.
Nu kan je als gemeente van mening verschillen met bewoners, omdat er altijd een botsing van belangen is waarbij een knoop moet worden doorgehakt. Het verontrustende aan de insprekers van vanavond was de frustratie die eruit sprak. Men had inspraakavonden bezocht, zienswijzen ingediend, met ambtenaren om de tafel gezeten, en het resultaat? Het college kreeg een beschuldiging van misleiding over zich heen, en het verwijt niet te luisteren.
Er ligt een schone taak voor de wethouder om dit wantrouwen weg te nemen. Zeker omdat de onderwerpen die voor deze mensen van belang zijn nog op de agenda moeten komen. Los van inhoudelijke meningsverschillen moeten gemeente en bewoners met elkaar in gesprek blijven. De open mond bij de opmerking dat de PlanMER al in januari is vastgesteld (aldus en aldus, waarbij bij die laatste op ons verzoek de laatste zin uit punt 2 is verwijderd, zie verslag) voorspelt weinig goeds. Weer een tegenslag. Je zou haast gaan denken aan een cursus inspreken…
