Massage

Een massage ondergaan kan heel prettig zijn. Maar afgelopen maandag was het meer een hardhandige massage. Het nieuwe Huis van de Stad stond op de agenda. Na een presentatie die enkele jaren duurde kreeg de raad de tijd om vragen te stellen. Murw gebeukt zagen een hoop het ineens positief in. Of kwam het door die man met dat donkere pak en dito zonnebril die iedereen my friend noemde?

Nee, veel wijzer zijn we niet geworden van het verhaal, behalve dat het nog steeds allemaal binnen budget is. Traditioneel gezien lopen grote bouwprojecten uit op financieel gedoe, hier krijg je gewoon steeds minder voor je geld. Deels logisch, want toen voor het eerst over het Huis van de Stad werd gesproken kreeg je ze nog bijna kado bij een pak vla. Nu wordt er volop gebouwd en hoeft het niet zo nodig voor de bouwers. Daar betaal je voor.

Over hoe het allemaal pijn gaat doen werden we nu geinformeerd. En ermee stoppen doet nog meer pijn, dus de keuze die we hebben is puur theoretisch. Linker wang of rechter doet er niet zo toe. Ooit werden we lekker gemaakt met mooie plaatjes, nu moet het verhaal de plaatjes goedpraten. Niet de mooie grote glazen gevel in het midden, maar een soort smal poortje met vides. Dat was goedkoper. De klassieke trappartij die het gebouw nog wat sjeu gaf ligt eruit. Was ook maar een gedoe, dan moesten al die mensen trappen opklimmen, lastig voor mindervaliden, bla bla. En nu? Nu kom je op straatniveau binnen, je meldt je bij de receptie, en… je moet een trap op! De architect glimlachte trots.

Met groei of krimp wordt geen rekening gehouden. Dat is toch allemaal onzeker. Bezuinigingsoperaties? Fusie met Waddinxveen? Zien we dan wel. Een paar plankjes over de vide en we hebben weer een paar werkplekken erbij. De luchtige manier waarop dit werd gebracht deed mij wel even schrikken. Ook de opmerking en passant dat de ruitjes meer wybertjes waren geworden, omdat het anders constructietechnisch te lastig zou zijn. Een paar van die “kleine” aanpassingen geven ook niet veel vertrouwen.

En zo kwam er nog heel wat onzin voorbij, gelardeerd met mooie 3d-plaatjes om het leuk aan te kleden. Een enkel raadslid probeerde monter op te merken dat het bijna hetzelfde was als dat waar de burgers voor hadden gekozen. U kunt onderaad “zoek de 100 verschillen” spelen. Want de klap op de vuurpijl was onze simpele vraag: wat had het nou gekost als we dat oorspronkelijke, door de burgers gekozen ontwerp zouden neerzetten? Dat zou 6 miljoen euro duurder zijn. Dat is een hoop geld, maar dan staat er ten minste nog iets fatsoenlijks – iets waar een hoop burgers voor hebben gekozen. Klein nadeel: iets duurder (zelfs over 40 jaar uitgespreid), dus de OZB zou een paar cent omhoog moeten (tenzij we iets anders niet meer doen).

Zeg het maar!

Overigens moet worden opgemerkt dat de plaatjes hierboven alleen de voorkant laten zien. De hele vorm van het gebouw is anders (was een ruime vijfhoek, wordt een kleinere rechthoek), en daarmee ook de binnenkant. Maar dat is teveel scanwerk. Afwachten tot er wat online wordt gezet.

 Laden ...