Het was 2002.
En alsof ik erop wachtte. Het jaar van Guus Hiddink, die van een stel Koreanen een echt voetbalelftal maakte. Van dat WK kreeg ik trouwens niet alles mee: ik zat in Italië voor een economisch-geografische excursie. Voor de auto-liefhebber: ik heb toen o.a. in de Maserati-fabriek rondgeneusd. Mijn eerste euro’s gaf ik uit aan een treinkaartje Waddinxveen-Gouda. En in dit jaar werd ik lid van GroenLinks, vlak voor de verkiezingen – vlak voor Pim Fortuyn werd vermoord.
