Het is alweer een tijdje geleden, maar nu zijn er weer ouderwets stakingen in het onderwijs. Vaak wordt het als laatste redmiddel gebruikt, want docent word je toch vooral vanuit een soort idealisme. En daar past het niet bij om waardevolle lessen uit te laten vallen. Je hebt de leerlingen ermee, en jezelf – de stof moet immers een andere keer ingehaald worden.
Als het dan ook nog lastig valt, in een week vlak voor de proefwerkweek waarin ik al een volle dag moet missen voor een raadsconferentie, houdt het gewoon op. Dat zou me voor een vijfdeklas een week kosten. Voor mij geen kleurig petje en sjaaltje. Ondanks mijn vakbondslidmaatschap laat ik deze staking maar even schieten.
Het doel is wel belangrijk: een betere beloning, voor minder lessendruk. Volgens sommigen valt die werkdruk wel mee, maar mijn ervaring is wel anders. Als je een beetje leuk les wilt geven, ben je veel meer uren kwijt dan je feitelijke taak. Ja, je hebt vakanties, maar die zijn vooral om bij te komen van de druk doordeweeks. In tegenstelling tot een kantoorbaantje moet je als docent elke les vol aan de bak. En dan nog heb je amper de tijd om elke leerling even de aandacht te geven die hij of zij verdient.
Van je pauze gaat standaard 5 minuten af, eer iedereen je lokaal uit is, of langer als leerlingen langskomen met vragen of gewoon voor de gezelligheid. Vervolgens snel heen en weer rennen voor een kop koffie, zwaaien naar de collega’s en weer volop aan de slag. In een tussenuur liggen er altijd wel kleine klusjes te wachten. Een lesje voorbereiden, kopiëerwerk, overlegje…
De ironie wil dus dat ik het te druk heb om te staken tegen de hoge werkdruk. En dat ondanks dat volgens onze directie bij ons op school de lestaak al rond de eis van de bond ligt. Ik zal nog wel proberen solidair te zijn ‘s middags, maar ach, gelukkig is het geen straf om toch lekker voor de klas te staan.
Bron: AOb
Oh ja…
en de collega’s die staken hebben het zeker niet te druk.
Ook. Er zijn wel meer collega’s die daardoor niet gaan staken.
Maar komende week is proefwerkweek, ik kan de laatste les daarvoor (voor 2 klassen) gewoon niet uit laten vallen. Als je nog een les overhebt deze week is dat wat makkelijker, dan haal je het wel in.
Pingback: Stakingsvrije, pauzevrije dag | Publiekelijk tijdverdrijf
Michel, je plichtsbesef naar je leerlingen siert je, maar is ook erg dubbel, zoals je zelf ook al opmerkt. Natuurlijk is het niet in het belang van je leerlingen dat je geen les geeft, maar het is ook niet in het belang van je leerlingen dat je het eigenlijk te druk hebt en het is al helemaal niet in hun belang als je door alle drukte op een gegeven moment niet meer zou kunnen werken. Daarom is het dus volgens mij heel goed naar de leerlingen te verantwoorden dat je een dag staakt, ook al gaat het om een belangrijke periode. Temeer daar ws. elke periode belangrijk is. Pas als anderen er last van hebben dat jij staakt wordt blijkbaar pas duidelijk dat er een probleem is dat opgelost moet worden. Ik hoop dus dat je de volgende keer wel de tijd kunt vinden om te staken: als je het niet voor jezelf kunt doen, doe het dan voor je leerlingen :).