Waterschapsverkiezingen – wie is Martine?

Martine Leeuwis, nummer 3 WN Rijnland

De waterschapsverkiezingen staan voor de deur. Net een fractie minder spannend dan wat er op 4 november in de VS gebeurde, maar wel belangrijk. Of niet? Ik werd gemaild door de GroenLinkse kandidaat op de lijst van Water Natuurlijk in Rijnland, Martine Leeuwis. Ik vroeg haar een stukje te schrijven om mij en de lezers uit te leggen wie ze is, wat we nou aanmoeten met de waterschapsverkiezingen, en wat die sportvissers toch bij WN doen. Hieronder haar bijdrage, ongecensureerd.

Waterschapsverkiezingen overbodig? Waarom zouden we het niet aan
deskundigen overlaten, dan wel aan gemeenten of provincie?

Martine Leewis, Water Natuurlijk

Dit commentaar krijg ik de laatste tijd veel, al campagnevoerend voor
Water Natuurlijk Rijnland. Een mooie gelegenheid om toe te lichten waarom
ik vind dat waterschapsverkiezingen juist wel heel belangrijk zijn. En
waarom iedereen natuurlijk, na lezing, op mij moet stemmen.

Ik ben, hoewel nadrukkelijk géén ingenieur, al jarenlang bezig met
waterbeleid, en daar eigenlijk ingerold vanuit de verbazing. Verbazing
over het feit dat krachten die ons land gevormd hebben totaal niet meer
bekend zijn. We wonen met z’n allen in een delta, in ‘hol’land (vroeger
dachten we dat het land letterlijk hol was en gevuld met water), meters
onder de zeespiegel, maar niemand die dat meer lijkt te weten. Tot diep in
de 19e eeuw sliep je niet in Zuid Holland als het flink stormde, omdat dan
de dijken konden breken. Dat gebeurde dan ook met angstaanjagende
regelmaat.

Dat je daarom moest samenwerken om de dijken te onderhouden, was iets wat
mensen snapten, want iedereen z’n eigen stukje dijk leidt niet tot een
betrouwbaar geheel. De buurman zal maar eens wat minder goed zijn best
doen dan jij… En zo zijn de waterschappen de oudste Nederlandse
bestuursvorm geworden, en ook de oudste democratie die we hebben. Een stuk
vaderlandse geschiedenis waar ik, als historica en bestuurskundige, trots
op ben (hoewel ‘trots zijn op vaderlandse geschiedenis’ al snel in een
verdacht daglicht komt).

Maar dat besef dat water ons land gevormd heeft, dat er geen natuur is in
Zuid Holland die geen waternatuur is, dat je nauwelijks zinnige
beslissingen over ruimtelijke inrichting kan nemen als je geen rekening
houdt met waar je water laat, en hoe je de schoonheid van water kan
benutten, dat besef lijkt volkomen verdampt. En daar probeer ik vanuit
mijn professie al jaren wat aan te doen. Want in het waterbeleid gaan veel
te grote belangen om, en veeeel te veel belastinggeld, om de beslissingen
aan een handjevol ingewijden over te laten. Openbreken die boel, en je er
eens flink tegenaan bemoeien! Dat wil ik zelf doen, door me verkiesbaar te
stellen voor Water Natuurlijk. En dat wil ik blijven doen, door met zoveel
mogelijk mensen binnen Rijnland te praten over wat er voor hun toe doet,
in het water. En dat is mijn belangrijkste punt om binnen te halen,
mochten we verkozen worden. Waterbeleid formuleren dat er voor mensen toe
doet (ook als ze geen boer of direct belanghebbende zijn). Samen met die
mensen zelf. Zodat we ook kunnen genieten van water. Zodat natuur ook een
stem krijgt in de afweging. Zodat water ook een goede plek krijgt in de
stad. Zie verder ons verkiezingsprogramma.

En dan het punt van de sportvissers, want niet alleen zo’n beetje alle
natuur- en milieuorganisaties en Groen Links (en D66) steunen Water
Natuurlijk, maar ook Sportvisserij Nederland. Je zal mij niet met een
hengel langs de kant aantreffen, daarvoor ben ik nog teveel oud campaigner
van de Dierenbescherming. Maar in mijn werk heb ik wel gemerkt dat je, bij
gebiedsprocessen, veel plezier kan hebben van de knowhow en de
gebiedskennis van vissers. Ze hebben er belang bij om de leefgebieden van
vissen te verbeteren, en schoon water voor vissen is ook schoon water voor
andere planten en dieren. Het gedeeld belang is daarmee duidelijk!