Terwijl heel Nederland in de zon lag hebben 1400 GroenLinksers zich opgesloten in een rode doos om het verkiezingsprogramma en de lijst vast te stellen. Het werd een congres dat aan de ene kant vlot liep (vroeger waren er nog wel eens 2 dagen nodig om dit allemaal te doen), een fantastisch programma en geweldige lijst heeft opgeleverd, maar ook wel wat vragen op heeft geroepen.
Steven de Vries haalt de meeste knelpunten al naar voren. Procedureel was er vooral veel verbazing over de manier waarop over de lijst werd gestemd. Er lag een advies per blok (1, 2-15, 16-25) met binnen de blokken ook een “hoog” of “laag” kwalificatie. Het is echter aan de kandidaat om te bepalen vanaf wanneer hij of zij beschikbaar is. Dat betekent dat op het hoogtepunt voor een plek uit 11 kandidaten gekozen moest worden. Gezien de regel dat een kandidaat minstens de helft van de stemmen moet krijgen leverde dat elke keer een tweede ronde op. Het stemmen duurde daarmee erg lang, en je raakt het overzicht snel kwijt over de gekozen kandidaten waardoor het lastig is om de goede kandidaat te kiezen. Hoe het beter kan vraag ik me wel af. Afhakende kandidaten heb je altijd, zeker als je meer kandidaten voorstelt dan er plekken zijn. Wat mij betreft wordt het gezocht in betere informatie voor het congres en snellere stemprocedures.
Qua procedure viel nog iets anders op: zo vond Marijke Vos het nodig om het congres erop te wijzen dat ze het fout deden. Er waren immers nog kandidaten die een zeer hoog advies hadden gekregen, die het congres maar niet wilde kiezen. Een rare move die slecht overkwam, en daardoor eerder in het nadeel dan het voordeel van die kandidaten. Sommigen daarvan hadden het nadeel dat ze er niet in slaagden in twee minuten het congres te overtuigen. Er hangt veel af van die twee minuten, en dan zou het handig zijn als de partij je van tevoren uitlegt dat je beter niet kan zeggen dat het je eerste congres is, om maar een voorbeeld te noemen.
Inhoudelijk liep het eigenlijk allemaal vlotjes. Het grootste deel van het verkiezingsprogramma was er voor de lunch al doorheen, met amendementen die conform advies partijbestuur waren aangenomen. Misschien dat daarom de onrust uitbrak bij het hoofdstuk over democratische vernieuwingen. Hier was blijkbaar geen rekening mee gehouden, want de verdediging van het programma kwam slecht over op de zaal. Het lukte nog nipt om de afschaffing van de Eerste Kamer in het programma te houden (6 stemmen verschil). Het terugbrengen naar 100 leden van de Tweede Kamer kwam in de verdediging al net zo naïef en ondoordacht over als het in het programma stond, en dat punt sneuvelde dus. Vervolgens slaagde DWARS er wel in om het referendum uit het programma te amenderen, met een ietwat elitaire argumentatie (alles is toch te ingewikkeld om per referendum te laten beslissen). Toen Dick Pels dat ook nog een beetje toegaf lag het referendum eruit – dat Femke Halsema met een initiatiefwet hieroverbezig was kwam niet aan de orde. Op 3 stemmen verdween het referendum uit het programma.
Het mooiste moment was na de stemming over plek 1, waarbij Femke Halsema zoals verwacht werd gekozen. Zij nam die gelegenheid om Naïma Azough en Kees Vendrik uit te zwaaien. De emotie daarbij was voelbaar bij iedereen in de zaal.
Voor de kandidatenlijst had ik mijn eigen lijst als hulpmiddel bij het stemmen. Dat het congres 5 zittende kamerleden op de eerste 5 plekken heeft gezet is absoluut een minpunt. Dat de balans vrouw-man in de top zoek is ook – HemNet kan haast serieus aan de slag gaan. Maar alles overziend is de lijst mooi en vergeleken met mijn lijst hebben de leden zich goed aan mijn advies gehouden.
1. Femke Halsema, fractievoorzitter (duh)
2. Jolande Sap, Kamerlid (conform mijn lijst)
3. Tofik Dibi, Kamerlid (conform mijn lijst)
4. Mariko Peters, Kamerlid (bij mij lager op 6)
5. Ineke van Gent, Kamerlid (bij mij lager op 10)
6. Liesbeth van Tongeren, directeur Greenpeace (bij mij hoger op 4)
7. Jesse Klaver, voorzitter CNV jongeren (bij mij op hoger 5)
8. Bruno Braakhuis, manager Van Lanschot Bankiers (conform mijn lijst)
9. Arjan El Fassed, programmamanager Oxfam Novib (conform mijn lijst)
10. Linda Voortman, vakbondsbestuurder FNV Bondgenoten (bij mij hoger, op 7)
11. Rik Grashoff, wethouder Rotterdam (niet op mijn lijst, maar zeker een goede)
12. Niels van den Berge, beleidsmedewerker Tweede Kamerfractie (bij mij hoger, op 11)
13. Natasja van den Berg, publiciste en columniste (stond niet op mijn lijst)
14. Bert van Boggelen, voorzitter CNV a.i. (stond niet op mijn lijst)
15. Carla van Os, juridisch medewerker Defence for Children International (stond niet op mijn lijst)
Niet in de top 15, wel bij mij: Arno Uijlenhoet (12, staat nu op 17); Symone de Bruijn (bij mij op 13 maar was maar beschikbaar tot 10 dus niet op de lijst); Hayat Barrahmun (bij mij 14, nu op 21); Jenneke van Pijpen (bij mij op 15, niet op de lijst).
Het meest blij ben ik voor de jonge kandidaten Jesse Klaver, Linda Voortman, Niels van den Berge en Paul Smeulders. Veel talent dat ik de afgelopen jaren heb leren kennen via DWARS en andere GroenLinkse circuits. We kunnen weer even vooruit.
RT @michelk: Nieuwe blog: Congres om nog even over na te praten http://michel.klijmij.net/2010/04/19/congres-om-nog-even-over-na-te-praten/
Dag Steven,
Het artikel spreekt mij aan en vandaar een reactie.
Tot heden ben ik tegen referenda. Het lijkt democratisch maar dat kan alleen als de stemgerechtigde weten waarover het gaat en zich niet laten misleiden door de partijen die media verbaal het sterkst en populistisch zijn.
Verder gaat het hier immers over een Wet voor een raadgevend en correctief referendum en dat kan altijd, niet worden overgenomen door een Kabinet die worden gesteund door de vazallen partijen, wat is dan de waarde van zo’n referendum.
Zie voor oriëntatie de historie over de referenda van IJ-BURG en de NOORD-ZUID lijn in Amsterdam via Google. Referenda die bij vele verwachtingen wekte en ondanks de uitslag de Gemeente gewoon doorging met de ingeslagen weg. Het heeft veel geld en energie gekost en tot niets geleid. Wat bij vele overbleef, was frustratie.
Dat men de jongeren voorzitter op dit amendement heeft aangekeken is in mijn optiek volledig onterecht.
Dat Femke Halsema zich bij de beslissing van het congres onbehagelijk voelt is volledig te begrijpen zeker nu Groen Links nauw is betrokken bij het wetsvoorstel. Mijn voorstel is handel deze betrokkenheid nauwkeurig af maar verbindt er het volgende aan:
Wil men verder gaan met referenda dan dient er in ons onderwijs een verplicht vak Staats inrichting en kennis van het maatschappelijke stelsel te worden opgenomen zodat er meer inzicht komt in de verantwoordelijkheid in ons sociaal/maatschappelijk stelsel en om te gaan met democratische principes. Over integratie gesproken.
Dan wil ik een voorstel doen t.a.v. de website van Groen Links en ik doe het hier omdat ik niet weet waar ik dat kan/moet inbrengen.
De website van de SP biedt de mogelijkheid tot stemming over een bepaald onderwerp dat volgens mij bij de fractie wordt meegewogen. Overigens vind ik deze website overzichtelijker. Bij een abonnement op hun nieuwsbrief wordt een duidelijk inzicht gegeven van de activiteiten van de fractie.
De keus van het congres over de rangschikking van de kandidaten zie ik met vertrouwen tegemoet alhoewel ik ook mijn voorkeuren had maar heb de dag als prettig ervaren en respecteer het werk van de vele die buiten het gezichtsveld blijven.
Steven ik hoop niet dat ik je met mijn reactie lastig val en als je het ermee eens bent verder kunt brengen. Zelf zal ik proberen een gedeelte naar de fractie te sturen.
Met vriendelijke groeten,
Dirk van Haaren
Weteringkade 3
1358AH Almere
Mailadres: dvhaaren@gmail.com