Het is mooi geweest

Wat was nou eigenlijk het doorslaggevende moment, denk je achteraf. Volgens mij was dat de vergadering op 16 februari. Niets komt harder aan dan de mededeling dat de borrel na de raadsvergadering niet doorgaat.

Ik kap ermee, met de Raad.

Na 5 jaar is het eigenlijk ook wel mooi geweest. Ik heb alles al een keer gezien en gedaan. Er ligt weer een mooi coalitie-akkoord. Als alles gedaan wordt is Gouda af. Niets meer aan doen. Laat die fusie met Waddinxveen ook maar zitten. Gewoon, lekker ons eigen eilandje. Ik ben niet meer nodig.

Het is ook het klimaat van verharding in de Raad. Vroeger liepen raadsleden zelf nog wel eens met de schaal met bittergarnituur rond. Tegenwoordig zijn het alleen nog de bodes, als baken van neutraliteit, die dat doen. We hebben nog geen bitterbal voor elkaar over.

In de kleine lettertjes van het iPad-contract staat dat je na 5 jaar raadslidmaatschap je iPad mag houden. Ik vind dat een mooi en verdiend afscheidskado. Als ik straks met het kind op schoot Angry Birds uitspeel zal ik met weemoed terugdenken aan al die mooie vergaderingen.

Velen zullen denken dat ik stop “om voor mijn gezin te zorgen”. Met een kind op komst is dat een logische gedachtegang. Maar zo werkt het natuurlijk niet. Voor je gezin zorgen is me te 2010. Burgemeester van Meppel, of Alphen aan den Rijn, dat is een veel zinnigere besteding van de nieuwe vrije tijd. Een nieuwe start maken, zogezegd. En met dat salaris is de kinderopvang relatief een stuk goedkoper.

Ik stop dus, als Raadslid, per vandaag. De buit is binnen. U kunt mij voortaan elke woensdagavond in de kroeg vinden, waar ik via Twitter de raadsvergadering nog slechts op afstand zal volgen.

Kiezers bedankt. Collega’s bedankt. Speciaal voor jullie allemaal heb ik mijn gevoelens samengevat in deze videoboodschap.