Ik moet zeggen, ik was erg skeptisch toen ik hoorde dat GroenLinks mee ging onderhandelen over de komende begroting. Zal het wel lukken om de GroenLinkse voorstellen voldoende duidelijk in het akkoord te krijgen? Hoe hard zijn “we” nodig voor een meerderheid? Gaan inderdaad onze principes voor de macht, en zo ja, durf je dan ook nee te zeggen? En als je toch uiteindelijk niet meedoet, wat zijn dan de gevolgen?
Het kon uiteindelijk allemaal haast niet beter lopen. Een akkoord met natuurlijk wat pijnpunten, maar met het terugdraaien van bezuinigingen op passend onderwijs, persoonsgebonden budgetten en natuur en extra inkomsten uit hogere inkomens en milieuvervuilende activiteiten is hier een grote slag geslagen. En eindelijk eens een grote beperking van de hypotheekrenteaftrek.
Er ligt een akkoord dat ik wel durf te verdedigen bij de verkiezingskramen de komende tijd. Dat ook past bij hoe we lokaal als GroenLinks onze coalitieverantwoordelijkheid dragen: soms moet je harde beslissingen nemen, maar je zorgt er waar mogelijk voor dat de pijn wordt verzacht en belangrijke zaken op groen en sociaal gebied worden ontzien. Zodat niet de slachtoffers maar de veroorzakers van de crisis de dupe worden.
Lang was het verwijt van kiezers dat GroenLinks haar verantwoordelijkheid niet nam. Nu is dat gebeurd en dat op een herkenbare groene en linkse manier. Dat de PvdA en SP langs de zijlijn blijven staan is jammer – dit was dé kans om invloed uit te oefenen als sociale partijen. Hopelijk zien de kiezers dat ook en wordt GroenLinks voor haar durf en voor het bereikte beloond.
Kom op Michel: Als je jouw poliltiek ideaal wilt verwezenlijken moet je macht hebben. Die macht in met Kunduz verkregen en wordt nu verder uitgebouwd. Dat je daarmee een stukje van je ideaal verloochent is een kwestie van goed verkopen aan je achterban. En even in je schaduw wegkruipen.
Ben van Bommel
Dat is me iets te cynisch. Natuurlijk moet je accepteren dat als jij wilt dat anderen jouw punten uitvoeren je zelf ook wat moet geven. Dit akkoord staat los van Kunduz, hoewel het wel zal hebben geholpen dat de fractie daar, ondanks de tegenstand en de onhandigheid, wel achter haar stem bleef staan. Betrouwbaarheid is een groot goed in de politiek. Maar ideaal verloochenen gaat me te ver. Als er echt idealen verloochend waren geweest had de fractie dit niet kunnen doen.
Goed, Michel het is cynisch. Maar is het daarom iets minder waar? Of is de waarheid van mijn cynisme even groot als jouw geloof in de partij?
Ben van Bommel
Het siert Groen Links, dat ze hun verantwoordelijkheid ten opzichte van dit land hebben genomen. Een deel van de maatregelen in het akkoord zullen de economie zeker niet simuleren. Er was geen andere keuze, maar het dieptepunt van de recessie hebben we nog niet bereikt.