Een goede leraar haal je zo snel mogelijk uit de klas

Misschien dat ze het in Den Haag ooit leren: bemoei je nou eens niet met het onderwijs, laat schoolbesturen en scholen zelf hun gang gaan en controleer de kwaliteit daarvan. Maar nee. Iedereen heeft namelijk op school gezeten en daarmee is iedereen ook gelijk expert op gebied van onderwijs. En het idee dat je iets aan het onderwijs over kan laten, dat botst met alle politieke wensen die er zijn.

Het nieuwste dingetje is prestatiebeloning. Ik ben daar niet principieel op tegen. Sterker nog, ik zie er wel wat in. Ik heb een aantal collega’s die altijd keihard voor de school (of beter gezegd: voor de leerlingen) bezig zijn. Die verdienen meer dan collega’s die “gewoon” hun werk doen. De redenering van de AOb dat dat voor scheve gezichten gaat zorgen kan wel kloppen, maar over het algemeen zijn goede docenten niet zo schevegezichterig, dus ben ik daar niet bang voor. De angst dat er geklaagd gaat worden lijkt mij geen argument om iets aan de beloningsstructuur te doen.

Maar gelukkig voor het AOb komt die prestatiebeloning er niet zomaar. Daar moet nog wel een slecht plan omheen worden bedacht. Vandaag werd dat slechte plan gepresenteerd: iemand die goed les kan geven krijgt… een dag lesvrij! Pardon? Het laatste wat je gaat doen is goede docenten minder les laten geven. Die fout is al eens eerder gemaakt: wie meer wilde verdienen als docent moest gaan managen, teamleiden, coördineren. Met goed je vak geven kwam je nergens. Dat is nou net de deur uit gegooid, maar komt nu via een omweg weer terug.

En wat moet die docent dan gaan doen op die vrije dag? Leuke projectjes. Je gelooft het niet. Leuke projectjes. Of je dat nou wil of niet. Alsof ze op een school niet in staat zijn om zelf de taken te verdelen. Geef je goed les? Ga dan maar in een hokje zitten, projecten bedenken.

Gelukkig ben ik niet zo’n goede docent. Kan ik lekker lesgeven aan leerlingen. Voor de zekerheid zal ik er een paar onterecht uitsturen en onvoldoendes geven. Je weet maar nooit, voor je het weet bepaalt de minister dat je te goed bent om voor de klas te staan.

Geplaatst in Onderwijs | 6 reacties

Dubbele pet & andere raadszaken

Het hebben van meerdere petten is nogal een hot issue in de huidige gemeenteraad. Zelf heb ik zowel een hoed als een pet. De pet heb ik ruim een jaar geleden aangeschaft omdat dat een fijner hoofddeksel is bij hogere windsnelheden. En, oke, omdat het er wel fijn elitair yupperig uitziet. Had ik al gezegd dat ik de pet in New York heb gekocht?

Afgelopen raadsvergadering had ik ook een andere dubbele pet. Als aardrijkskundedocent had ik 5e en 6e-klassers uitgenodigd om te komen kijken naar de presentatie van Woonpartners Midden-Holland over de herstructureringsplannen voor Oosterwei. Het “Zuidelijk Stempel”, grofweg het gebied rondom de De Rijkestraat en de Verzetslaan gaat flink op de schop. Stadswijken, de kenmerken en de problemen (uitdagingen) vormen ook een onderdeel van het examenonderwerp Nederland. Zo moeten mijn leerlingen “Beargumenteerde uitspraken doen over leefbaarheid. Stedelijk beleid gericht op wijken en buurten beoordelen. Congestievraagstukken analyseren en beoordelen. Sociaal-culturele vraagstukken analyseren en beoordelen.” En zo nog wat meer. Laat dat nou ook mijn werk als raadslid zijn, en als geograaf zelfs één van de meest leuke kanten van mijn raadswerk.

Dan is is wel even spannend of ook leerlingen dat leuk vinden, zo’n vergadering op een woensdagavond waarop je ook andere leuke dingen kan doen. Ik was dus al erg blij dat er 7 leerlingen waren die op de belofte van gratis koffie, een borrel na en een interessante presentatie waren afgekomen. En ze vonden het nog leuk ook. Er zat ook alles in wat juist dit soort stedelijke vernieuwingsprojecten uitdagend maakt: bewoners in onzekerheid over hun toekomst (in de wijk of erbuiten), de balans tussen bouwen en open ruimte, de infrastructurele uitdaging van Oosterwei, sociale veiligheid in de open ruimte. De maquette maakte het allemaal overzichtelijk, de vragen waren divers en gaven dus ook een mooi beeld van het Goudse politieke spectrum.

Voor mijzelf waren een paar zaken belangrijk: hoe behouden we de sociale samenhang, zeker met het gegeven dat maar weinig gezinnen terug willen keren in de wijk? Wat gebeurt er met de Anne Frankschool, een deel dat nu nog niet in de plannen verwerkt zit? Hoe wordt de veiligheid van De Oversteek, de grote groene strook tussen Multifunctionele Accomodatie en winkelcentrum, gewaarborgd? Hoeveel ruimte is er straks voor kleine winkeltjes en ondernemers? Hoe actief is de “actieve plint”? Wat betreft de sociale samenhang en het belang van de kleine winkeliers vond ik wethouder Bergman aan mijn zijde, die beloofde zich daar sterk voor te maken. Een belofte om haar aan te houden.

Shop till you drop
Naast Oosterwei pikten de leerlingen ook nog de besluitvormende vergadering mee. Behalve wat melig geklap bij een verder serieus verhaal over de overlast in sportpark de Uiterwaard (sex & drugs & rock ‘n roll, dus achtergelaten rubber en glas) was de vergadering kort. Evenals de SP heeft GroenLinks tegen de nieuwe beleidsregel voor het samenvoegen van winkelpanden gestemd. Ik vrees dat versoepeling alleen maar ten koste zal gaan van het mooie kleinschalige aanzien van de binnenstad, de Goudse maat. En zelfs met de zogenaamd te strenge regels zijn er meer dan genoeg voorbeelden van lelijke samenvoegingen (zoals het kaaswinkeltje op de Tiendeweg).

Een ander punt dat een snelheidsrecord raadsvergaderen hinderde was de Grondexploitatie H&M. Een financiëel besluit, maar de discussie vooraf ging vooral over de ruimtelijke zaken. want hoe graag iedereen ook een H&M ziet komen, voor de bewoners van de Slapperdel erachter is het nogal ingrijpend. Dat er parkeerplaatsen verdwijnen, daar kan ik niet zo mee zitten. Ook de bouwhoogte, al aangepast na overleg met bewoners en nu in overeenstemming met de omliggende huizen, zie ik niet als onoverkomelijk. Maar doordat het plan nu nogal ver het plein in steekt ontstaat er een onoverzichtelijk hoekje wat voor veiligheidsproblemen zal gaan zorgen. Hopelijk is er nog ruimte om daar wat aan te doen.

Maar nu namen we alleen een financiëel besluit, een grondexploitatie openen zodat we onze kosten straks kunnen verhalen op de ontwikkelaar – als het plan doorgaat natuurlijk. Dat is wat moeilijk uit te leggen (mijn mailtje naar de omwonenden heeft wel geholpen geloof ik), maar over de vergunning en bestemmingsplanzaken komen we nog te spreken. Geen reden dus om tegen te stemmen. Het was wel vermakelijk om te zien hoe Gouda Positief in een spagaat kwam tussen ondernemers (voor) en burgers (voor). In een stemverklaring vonden ze het vooral belangrijk dat er gepraat werd. En natuurlijk zat er weer een GoudaNegatiefje in door de zinsnede “nu echt met elkaar gaan praten”, alsof de 3 bijeenkomsten die er al zijn geweest met bewoners compleet voor spek en bonen waren. Onnodig denigrerend naar de projectontwikkelaar en de gemeente toe, maar ja, alles went.

Ontborrelen
Al in de opening werd duidelijk dat vanwege een aansluitend overleg tussen presidium en fractievoorzitters het belangrijkste onderdeel van de vergadering, de borrel, geschrapt werd. Zat ik daar met 7 teleurgestelde leerlingen die graag met een bitterbal en biertje onder toute politiek Gouda hadden willen verkeren. Gelukkig was het nog vroeg en kon ik de leerlingen uit mijn onkostenvergoeding (uw belastinggeld; waarvoor dank) in de stad nog op een drankje trakteren en horen hoe zij het hadden ervaren. Ze vonden het nog leuk ook, zowel Oosterwei als de raadsvergadering erna. Dus wie weet, volgende keren nog meer leerlingen op de tribune…

Geplaatst in Andere partijen, Gemeenteraad, GroenLinks, Politiek | Reacties uitgeschakeld voor Dubbele pet & andere raadszaken

Waakzaamheid

Een korte terugblik op het congres van afgelopen zaterdag.

Het viel me mee, simpel gezegd. De sfeer was positiever en opbouwender dan ik had verwacht, na alle berichten over opzeggingen en emotionele reacties over scheuringen in de partij. Hoewel de meeste leden nog steeds niet overtuigd zijn van de missie naar Kunduz staat het vertrouwen in de fractie voorop.

De beide moties die zijn aangenomen zijn ook de enige waar ik voor heb gestemd. De motie Treurnis, Eenheid en Vertrouwen had ook mijn naam als mede-ondertekenaar onder zich staan. Omdat ik het wel nodig vond een signaal af te geven, met name dat de fractie voor dit besluit veel te weinig draagvlak had in de achterban. Maar voor mij staat de eenheid in de partij, met alle stromingen die we hebben en die bij GroenLinks horen, en het vertrouwen in de fractie en Jolande Sap als fractievoorzitter voorop. Dat signaal miste ik in de motie Respect en Waakzaamheid, vandaar dat ik die niet mede heb ondertekend. Wel stemde ik voor omdat wat respect hier en daar nooit verkeerd is. Het woord verliest alleen wel wat van z’n gewicht.

Behalve Kunduz moest er ook nog een Eerste Kamerlijst worden samengesteld. Gelukkig werd al snel duidelijk dat de omstreden kandidaat Harry Borghouts nauwelijks steun had. Jammer voor Borghouts maar beter voor de partij. Nog beter was het geweest als Harmen Binnema en Brechtje Paardekoper hoger waren geëindigd, om zo wat meer vers bloed in de fractie te krijgen.

De nazit met DWARS, vol met onnavolgbare speeches met onverklaarbare applausmomenten, was weer een waardige afsluiter. En het nieuwe kapsel van Femke Halsema de slagroom op de cake.

Geplaatst in GroenLinks | Getagged , , | 1 reactie

Bijdrage Westergouwedebat

Het gebeurt niet zo vaak dat je een debat mag voeren over een onderwerp dat al bijna langer loopt dan je zelf bestaat. Voor Westergouwe, met een geschiedenis van zo’n 30 jaar, geldt dat vanavond. Ook voor GroenLinks is het een onderwerp met een geschiedenis. Sterker nog, in 2002 was de kritische blik van GroenLinks genoeg om niet mee te mogen doen aan het college. De kritische blik is niet veranderd, ons standpunt ook niet. Gelukkig heeft de wereld zich wat meer naar ons geschikt. Een voorwaarde toen was het bouwen in de bestaande stad, en niet alleen het volbouwen van weilanden als de makkelijke optie te zien. Op dit moment zien we dat er volop is gebouwd in de bestaande stad, en bovendien dat Westergouwe weliswaar als noodzakelijke, maar niet per se als makkelijke optie wordt gezien.

Lees de rest op het GroenLinks Gouda-blog.

Geplaatst in Andere partijen, Gemeenteraad, Gouda, GroenLinks, Politiek | 1 reactie

Wie is de Mol? (2)

Aflevering 2 van Wie is de Mol kon nog wel eens heel cruciaal blijken te zijn. Er is geld verdiend, en dat betekent dat er makkelijker weggestreept kan worden. Tegelijk wordt er ook heel wat gemold, zodat het toch nog spannend blijft. Ik ben niet zo van het meeschrijven, dus ben erg blij met de Recensiekoning die een prachtige infographic heeft om de aflevering samen te vatten. En anders wel dit blog waar alle geldstromen worden gevolgd en geanalyseerd per opdracht.

In de eerste opdracht leest elke kandidaat een contactadvertentie van een ander voor. De mol zal hier proberen een verhaal te schrijven dat wel uit te leggen is bij het napraten maar onherkenbaar in de opdracht zelf. Verdachte Pepijn valt op door in zijn verhaal het circus te gebruiken, één van de meest herkenbare elementen van hem. Hij is dus niet de mol. Ook Karin, Anna en Miryanna schrijven een herkenbaar verhaal. Jan en Soundos zitten op het randje, Hanna, Patrick, Horace, en Art kosten de pot geld.

In de schietopdracht gebeurt ook veel. Jan pakt het geld en is dus geen verdachte meer. Pepijn, Patrick en Hanna worden snel afgeschoten. Art verliest 1000 euro en zit heel strategisch. De rest is lastig: wel bijdragen maar ook fouten maken. Horace en Anna vallen daarbij wel op qua slechte communicatie, en zitten ook meer strategisch aan het eind.

Ook bij de bewegende foto-opdracht moet de mol strategisch werken. In de tweede helft van het rijtje, zodat eerdere goede antwoorden weggestreept worden, en erna alleen nog maar moeilijkere verschillen overblijven. De laatste 5 zijn Art, Horace, Hanna, Miryanna en Jan. Van hen heeft alleen Horace een antwoord goed, Hanna valt later uit. Jan was al niet meer verdacht. Blijven over: Art en Miryanna. Bij de eerste 5 maken Pepijn en Karin rare fouten. Aan de andere kant: iets goeds zeggen kan de mol daar wel doen, wetende dat het later in het rijtje wel fout gaat. Anna, Patrick en Soundos zijn dus niet vrijgepleit met hun goede antwoord.

Dat schudt de molranking wel behoorlijk door elkaar. Art heeft duidelijk het meest gemold in deze uitzending. Jan is zeker niet de mol. Patrick, Anna en Karin blijven in de picture. Horcace zou wel de winnaar kunnen worden door slim spel.

  1. Art
  2. Patrick
  3. Anna
  4. Karin
Geplaatst in Persoonlijk | Getagged | 1 reactie

Wat moeten we met het museum?

Inspiratiebron voor een GroenLinks raadslid is een Volksbuurtmuseum. Da’s het cultureel ambitieniveau in Gouda: een onderdeel dat teruggaat naar oudheidskamers, kleinschaligheid en werken met vrijwilligers. Vraag is of Michel Klijmij dom is van nature of uit politieke berekening

Geen van beide natuurlijk. Maar wel een prikkelend blog: MuseumgoudA met ambitie gevraagd – George Knight

Geplaatst in Gemeenteraad, Gouda, Politiek | 4 reacties

Toekomst voor samenwerking GroenLinks ligt bij CDA en VVD

Het begon eind 2010 met het nieuwe kabinet, en in 2011 moet het dan helemaal hip worden: Linkse Samenwerking. Wat Linkse Samenwerking precies is hangt trouwens af aan wie je het vraagt: de één sluit de SP uit (te conservatief), de ander D66 (te rechts). Hoe ver de samenwerking moet gaan is ook nog voer voor debat: fusie? een schaduwkabinet? een kopje koffie?

Maar voor we überhaupt naar (linkse) samenwerking kijken, is het misschien verstandiger om te zien wat het oplevert. Het huidige politieke klimaat is gepolariseerd. Dat uit zich in het rechtse kabinet dat er nu zit, met een krappe meerderheid van 1 zetel. Een kabinet dat zich kenmerkt niet door er te willen zijn voor álle Nederlanders, maar wat vooral wil afrekenen met linkse hobby’s. Een links kabinet zou wat dat betreft niet beter zijn, en zou direct de rechtse hobby’s als hypotheekrenteaftrek en asfalt dumpen. Dat vind ik ook wel beter voor Nederland, maar het resultaat kan een soort pingpongbeleid worden die ten koste gaat van de stabiliteit van het beleid. Daar worden alleen dure consultants beter van.

Maar stel dat we dat toch willen. Hoe geef je die samenwerking dan vorm? Is de diversiteit op links nou echt zo erg? Volgens mij niet. Ik zit bij GroenLinks omdat het een progressieve groene partij is die als enige durft om over dogma’s heen te stappen om haar linkse idealen te verwezenlijken. Geen enkele partij kan mij bieden wat GroenLinks heeft, zeker niet als het om de groene kant gaat. Zo zullen SP-ers en PvdA-ers ook hun redenen hebben om juist op die partij te stemmen. Meer naar het midden, conservatiever, etc.

Ga je intensief samenwerken, dan komen al die vleugels bij elkaar. Je deelt gezamelijke waarden maar ziet de oplossing allemaal anders. Hoe lang zal het duren voor mensen ontevreden over de bereikte compromissen weglopen? In een fusiepartij zal het al snel afsplitsingen opleveren die beter bij de diversiteit van de kiezer passen. Ga je samenwerken als partijen, dan sluit je de compromissen al vooraf, en is voor de kiezer niet meer herkenbaar waarom je op een bepaalde partij zou moeten stemmen. Met die compromissen ga je, als je echt wil samenwerken, ook de verkiezingen in. Die onduidelijkheid kan ook kiezers kosten. Je kan ook met je eigen verhaal de verkiezingen ingaan, maar dan is de samenwerking niet wezenlijk anders dan hoe partijen nu samenwerking zoeken.

Zowel linkse als rechtse blokken zitten al jaren rond de 50% in omvang. Dat zal in de toekomst ook niet zo veranderen. Wil je een gezonde meerderheid en breed draagvlak, dan zal je dus over je eigen flank heen moeten springen. Wil je je ideeën realiseren als politieke partij, dan kan dat alleen maar als links en rechts samenwerken. Dat levert de grootste garantie op een meerderheid op. Dat betekent ook dat je compromissen moet sluiten, maar dat hoeft niet nadelig te zijn. De botsing van ideeën kan ook juist een verbetering opleveren, je als partij aan het denken zetten over je idealen en hoe die te verwezenlijken.

Die samenwerking kan pragmatisch (per onderwerp een meerderheid zoeken) of in een coalitieverband als regering. In beide gevallen geldt dat de inhoud leidend moet zijn, en niet het links of rechts zijn van een partij. Er moet draagvlak zijn bij een breed deel van de bevolking, om zo de polarisatie tegen te gaan en daardoor betere beslissingen te nemen – niet uit rancune, uit groepsgevoel, uit wij-tegen-zij, maar vanuit de wil om er samen uit te komen. Met de SP, PvdA en D66 is GroenLinks het al vaak genoeg eens om ermee samen te kunnen werken. Op onderdelen is de CU ook een belangrijke partner. De uitdaging ligt er juist in om het CDA en de VVD over de streep te trekken om samen te werken. Die samenwerking is beter voor links én rechts Nederland.

Geplaatst in Politiek | Getagged , , | 1 reactie

Afghanistan. Maar nu even niet?

Fokke en Sukke voelen wel iets voor een missie in AfghanistanJolande Sap kan er tegenaan. Haar eerste grote klus als fractievoorzitter is de Afghanistanmissie. Deels de door GroenLinks gewenste civiele missie, maar grotendeels een door de hele bevolking ongewenste millitaire missie.

Moet GroenLinks het kabinet steunen of niet? Dat kan je zowel vanuit inhoudelijke als politiek-strategische redenen bekijken.

Inhoudelijk is het lastig. Met maar zo’n 10% civiele trainers lijkt de voorgestelde missie niet op wat de GroenLinks-fractie in haar motie vorig jaar vroeg. En dan blijft de vraag nog open hoe effectief deze missie kan worden. Wat gebeurt er met de jongens die een lichte millitaire training krijgen en tegen de Taliban moeten vechten? Gaat dat vrede dichterbij brengen? Waar ligt straks de grens tussen zelfverdediging en preventief aanvallen?

De voornaamste reden, die door het kabinet gepropageerd wordt, is “verantwoordelijkheid nemen”. Dat is wel slim (ook Sap gebruikte dit tegen de PvdA), want wie tegen is is dus onverantwoordelijk, “niet geschikt”. Maar het gaat niet om verantwoordelijkheid nemen, het gaat om de toekomst van Afghanistan. Het land is een puinhoop door een oorlog die mede door Nederland is gesteund. Ben je dan niet moreel verplicht om te helpen opruimen? En daarmee kom je weer op het vorige argument: hoe effectief zal deze missie zijn bij het verbeteren van de situatie in Afghanistan? Het beeld op dit moment is: niet zo.

De politiek-strategische kant maakt het nog iets ingewikkelder. Een meerderheid van de bevolking, en een grote meerderheid van de achterban van GroenLinks, is tegen. Met de Provinciale Statenverkiezingen in zicht, verkiezingen die gedomineerd zullen worden door landelijke thema’s en de steun voor het kabinet in de Eerste Kamer, kan het steunen van de missie veel stemmen kosten.

Voor een missie die zo wankel is, zo weinig in lijn met de wens van GroenLinks voor een civiele missie in Afghanistan, lijkt het mij niet de moeite waard om tegen de eigen achterban in voor deze missie te stemmen. Liever een goede missie naar Afghanistan die echt wat bijdraagt aan de wederopbouw (of elders in de wereld), dan uit een terecht verantwoordelijkheidsgevoel een onterecht besluit nemen.

Geplaatst in GroenLinks, Politiek | Getagged , , | 5 reacties